Mensen met een gehoorbeperking zoals een hoortoestel, aan 1 kant doof, plotsdoof, CI e.d. Zij behoren niet tot de horende wereld noch de dove wereld. Ik merk weinig ambitie om deze grote groep mensen te leren kennen. Om hun wereld te leren kennen. Zodra er gezegd wordt ik heb een gehoorbeperking voel je als het ware een "grens". Ik wil zo graag deze werelden dichterbij elkaar brengen zodat de tussen wereld ook wat gefilterd wordt.
Velen die in die tussenwereld leven voelen zich een last, velen trachten de horende bij te benen, schamen zich of willen onafhankelijk lijken. Laten we dit eens omdraaien.
Waarom moet iemand met een gehoorbeperking zoveel energie stoppen in gehoord en gezien te worden? Laat de horende ook hun initiatief tonen. Het gaat 2 kanten op communicatie en niet in 1 richting. Het werkt helpend om een persoon dan aan te kijken, aantikken wanneer je iets wil zeggen, gebaren gebruiken (het is helemaal niet moeilijk om een gebaar te maken), vooral niet zuchten, harder praten of met je ogen rollen dat werkt kwetsend).
Een persoon met een gehoorbeperking wordt ook NIET snel of goed geaccepteerd door de doven wereld. Ik wil deze groep in de schijnwerpers zetten. Ze zijn wat doof ja, niet achterlijk.
Erg jammer dat velen eerder begrip of compassie tonen met iemand die een zichtbeperking heeft dan iemand met een gehoorbeperking. Maar er bestaan prachtige technologieën tegenwoordig. Onder andere streamers voor tv of een soort van ontvanger om te kunnen vergaderen of om gewoon een gesprek aan tafel te kunnen voeren.
Ik gebruik de compilot je kan er ook fijn tv mee kijken maar toch....geluid van buren, vliegtuig, water, vaatwasser etc. het is en blijft storend. Ook in een café of restaurant blijft het lastig. Als ik mee kan lezen dan mis ik niet per ongeluk iets. En ik weet dan ook meteen wie wat zegt.
Tijdens Werelddovendag kwam ik het onderstaande tegen:
Speaksee. Op een heel groot scherm kwam tekst te voorschijn en kon ik in kleur lezen wie wat zei. Na wat praten heb ik me opgegeven. Ze vertelden enthousiast over waarom ze dit deden, omdat ze zelf ooit tegen problemen opliepen met dove ouders. Ze zijn druk aan het onderhandelen met zorgverzekeraars. Ik kan niet wachten tot het zo ver is en wij zo'n mooi setje in huis hebben. Ieder gezinslid krijgt een stickje om de hals met een eigen kleurtje . De tekst wordt dan ook in tekst zo gezet dat ik weet wie er spreekt. Waardoor ik niets meer mis aan tafel met ons grote gezin waar het altijd gezellig is aan tafel. ^.^ Life can be good....
Vandaag kreeg ik groenlicht om deze blog te posten. Wat geweldig dat dit kan, dank aan team Speaksee en zeg het voort!
Reactie plaatsen
Reacties